หมากับแมว
ที่มา : นิทานพื้นบ้าน(ภาคใต้)
- รหัสชุดข้อมูล: TH-ST-MSU-112
- ชื่อเรื่องหลัก : หมากับแมว
- ชื่อเรื่องรอง : -
- ประเภท : นิทานอธิบายเหตุ
- แก่นเรื่อง :
- ภาษา : ไทยมาตรฐาน
- ผู้เก็บข้อมูล : วันเพ็ญ โคตรมาลี
- ผู้ให้ข้อมูล : กฤชกร เพชรนอก
- วันที่เก็บข้อมูล : -
- วันที่เผยแพร่ข้อมูล : 21 พ.ย. 2561
- ผู้เผยแพร่ข้อมูล : ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
- สิทธิ์ : สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์
คำสำคัญ :
-คำศัพท์เฉพาะ :
ไหร = อะไร , แขบ = รีบ , พัน = อย่างเนื้อเรื่อง
กาลครั้งหนึ่ง มีชายคนหนึ่งชื่อว่า นายบุญ อาศัยอยู่กับแม่เพียงลำพัง พ่อเสียชีวิตตั้งแต่เด็กๆ พ่อสอนเขาว่า เวลาไปไหนมาไหน จะต้องเอาของติดไม้ติดมือกลับมาด้วย วันนั้นนายบุญได้ออกไปหาของในป่า แต่เขากลับไม่ได้อะไรติดมือกลับมาด้วยเลย พลันเหลือบไปเห็นซากงูตัวหนึ่งจึงเอาเชือกลากงูกลับมาบ้านด้วย แล้วแขวนไว้รั้วหน้าบ้าน แล้วมีอีแร้งตัวหนึ่งหิวโหยมากๆ เห็นซากกูตรงรั้ว ก็เลยโฉบเอาไปกินอย่างเอร็ดอร่อย แล้วก็นึกซาบซึ้งบุญคุณจึงได้คายแก้วสารพัดนึกให้กับนายบุญ นายบุญจึงมีฐานะร่ำรวย พอเศรษฐีรู้เข้าจึงวางแผนเพื่อที่จะแย่งแก้วสารพัดนึกมา และเขาก็ทำสำเร็จ ครั้นพอนายบุญรู้ว่าแก้วสารพัดนึกหายไปก็เสียใจ หมากับแมวที่เฝ้าบ้านนั้นรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจึงไปบ้านของเศรษฐีผู้นั้น แล้ววางแผนเข้าแก้วสารพัดนึกคืนมาจนได้ ระหว่างทางกลับหมาเผลอทำแก้วสารพัดนึกตกลงไปในคลอง แมวจึงคิดวิธีที่จะเอาขึ้นมาให้ได้ และก็เอาขึ้นมาได้สำเร็จ พอกลับมาบ้านหมาก็มาถึงก่อนแล้วเอาแก้วสารพัดนึกนั้นไปให้นายบุญ เขาดีใจมาก แมวมาทีหลังจึงบอกกับนายบุญว่าหมาเกือบทำลูกแก้วหาย นายบุญโกรธมาก จึงให้หมานอนใต้ถุนบ้าน จากนั้นมา หมากับแมวก็เลยไม่ถูกกัน
