เซี่ยงเมี่ยงกับช้างและเสือ
ที่มา :
- รหัสชุดข้อมูล: TH-ST-MSU-040
- ชื่อเรื่องหลัก : เซี่ยงเมี่ยงกับช้างและเสือ
- ชื่อเรื่องรอง : -
- ประเภท : นิทานสัตว์
- แก่นเรื่อง :
- ภาษา : ไทยถิ่นอีสาน
- ผู้เก็บข้อมูล : -
- ผู้ให้ข้อมูล : -
- วันที่เก็บข้อมูล : -
- วันที่เผยแพร่ข้อมูล : 28 มิ.ย. 2561
- ผู้เผยแพร่ข้อมูล : ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)
- สิทธิ์ : สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์
คำสำคัญ :
-คำศัพท์เฉพาะ :
-เนื้อเรื่อง(ภาษาถิ่น)
เซี่ยงเมี่ยง ช้างละเสือเป็นหมู่กัน ทั้งสามชวนกันไปเกี่ยวหญ้ากับหาอาหาร เซี่ยงเมี่ยงกับช้างไปเกี่ยวหญ้า ส่วนเสือไปหาอาหาร เซี่ยงเมี่ยงหัวดีบ่อยากเกี่ยวหญ้าซอยช้างกะตั๋วว่าข่อยเมื่อยเฮ็ดบ่ไหวช้างกะเลยให้ขี่หลัง ส่วนเสือกะหาอาหารได้หลายวันต่อมากะให้ช้างไปหาอาหารแทน แล้วเสือกะไปเกี่ยวหญ้ากับเซี่ยงเมี่ยง เซี่ยงเมี่ยงกะตั๋วเสือว่าเป็นไข่ย่างบ่ได้ เสือกะให้ขี่หลังกลับ ช้างกะหาอาหารได่แต่ผลไม้ มื้อต่อมาเสือกับช้างไปเกี่ยวหญ้า กะให้เซี่ยงเมี่ยงไปหาอาหารแทนมันกะหัวดีบ่อยากไปหาอาหาร กะเลยขี่ไว้ให้เสือกับช้างกิน พอช้างกับเสือกิน เซี่ยงเมี่ยงกะถามว่า “แซบบ่สูกินขี่กู” ช้างเสือกะเลยไล่ฆ่าเซี่ยงเมี่ยง ไล่ไปฮอดป่าบักเล็บแมว ช้างกับเสือกะขอเซี่ยงเมี่ยงๆ กพว่ามือไผยาวสาวได่สาวเอา ช้างเป็นคนโลภมาก เลยเอางวงหูดเอาบักเล็บแมวแต่หนามบักเล็บแมวกะปักมือ พอฮอดบ่อเกลือ เซี่ยงเมี่ยงว่ามือไผใหญ่เก็บได่เก็บเอา ช้างกะเอางวงฆอบเอาเกลือ แต่แสบมากเพราะงวงบาด เซี่ยงเมี่ยงย่างฮอดบ่อน้ำ กะตั๋วให้ช้างเสือลงบ่อน้ำ แล้วให้ชาวบ้านมาฆ่าช้างและเสือ
คติสอนใจ
คนโง่ย่อมเป็นเครื่องมือของคนที่ฉลาดกว่า