เนื้อเรื่อง

นานมาแล้วมีลิงกับคางคกแข่งขันกันว่าใครจะกินสัตว์ได้ตัวใหญ่กว่ากัน ลิงนึกในใจว่าตนต้องแพ้แน่ๆ เพราะตนเป็นสัตว์กินพืช เพราะแม้แต่สัตว์เล็กสัตว์น้อยลิงก็กินไม่ได้ ลิงจึงไปขอร้องให้เสือเพื่อนของตนช่วย เสือได้ฟังดังนั้นจึงตัดสินใจช่วยเพื่อนลิงของตน 
วันต่อมาเสือจึงไปล่าเหยื่อกินวัว กินควาย และกินสัตว์เล็กสัตว์น้อยอื่นๆ อีกหลายตัว แต่ว่าคางคกก็ไม่ได้กินอะไรมากนอกจากไปกินรากหญ้าและไปกินถ่านดำๆ ก้อนหนึ่ง 
ในสมัยก่อนนั้นเสือยังไม่มีลายริ้วๆ รอบตัวเหมือนทุกวันนี้
พอถึงวันแข่ง เสือกับคางคก ต้องคายเศษอาหารหรือซากสัตว์ที่ตนกินไปให้สัตว์ตัวอื่นๆ ดูจะได้ช่วยกันตัดสินว่าใครกินสัตว์ได้ใหญ่กว่ากัน
คางคกก็ไม่รีรอ มันรีบคายรากหญ้าขาวๆ ออกมาก่อน พร้อมกับบอกสัตว์อื่นๆ พร้อมกับลิงและเสือว่ามัน “นั่นคืองาช้าง!”
เสือเห็นดังนั้นก็รู้สึกอัศจรรย์ใจยิ่งนักแล้วคางคกก็รีบคายถ่านสีดำออกมา พอคายออกมาแล้วจึงบอกกับสัตว์อื่นๆ พร้อมทั้งลิงและเสือว่าที่มันเพิ่งคายออกมา “นั่นคือตับของเสือตัวเมื่อวาน!” 
พอเสือกับลิงได้ฟังดังนั้นแล้วก็ตื่นตกใจจึงพากันวิ่งหนีไปอย่างไม่คิดชีวิต วิ่งไปไกลมากส่วนหางของลิงก็พันกันกับหางของเสือเพราะลิงกับเสือแตกตื่นวิ่งหนีกันพัลวัน พอเสือวิ่งเข้าไปในป่าลิงที่ขี่อยู่บนหลังเสือก็ตกลงมาก้นไถไปกับพื้นดิน ตั้งแต่นั้นมาลิงจึงมีก้นที่มีสีไม่เท่ากัน เรียกว่าก้นด่าง และส่วนเสือวิ่งหนีไม่ดูทางที่ไปจึงวิ่งเข้าไปในพุ่มหนามเถาวัลย์ หนามจึงขูดขีดลำตัวทำให้เสือมีลายริ้วๆ รอบตัวจนกระทั่งทุกวันนี้